WAAROM ben ik eigenlijk kindercoach ?

 Als je iets meemaakt waavan je denkt: "IEMAND moet hier iets aan doen!''...dan ben jij misschien diegene!  Aan deze zin moest ik denken toen ik bij mijn laatste baan als pedagogisch medewerker het volgende meemaakte:

Ik zag Nils (5) die continue met alle kinderen en juffen ruzie had. Ik nam hem aan de kant en vroeg aan hem: "wat is er eigenlijk aan de hand? waarom doe jij zo...druk?"  Hij keek me recht in de ogen en zei "nou...ik BEN gewoon een druktemaker! "  Dit raakte mij. Ik ging met hem in gespek om hem te laten zien dat hij misschien soms wel druk doet (of nog beter: iets doet wat anderen als druk ervaren!) maar dat hij ook andere kanten heeft, bijvoorbeeld dat hij een erg creatieve probleemoplosser is. En in de dagen die volgden viel me het volgende op: de juf die gefrusteerd riep "hey Nils, wat ben je weer druk! Ga nou ergens anders spelen en laat de anderen met rust!". Toen er een spel met z'n allen werd gedaan, mocht Nils niet mee doen "want jij stoort alleen maar, jij bent een druktemaker."  's avonds toen hij werd opgehaald zei de juf tegen moeder "Jeetje wat was Nils weer druk vandaag!" . En natuurlijk was Nils ook heel druk op de weg naar huis.

Want hij was nou eenmaal een druktemaker! Toch?

... ik vond het verschikkelijk om dit te zien gebeuren. Ik wilde er iets aan doen. In het syteem van een BSO bleek dat niet mogelijk. (te grote groepen, te weinig medewerkers, weinig tijd voor overleg met collegas en ouders...)

En toen hoorde ik van een wonderbaar beroep waarvan ik toen nog niet eens wist dat het bestond: Kindercoach!

vraag je je nu af: